Individuele therapie

Soms kom je als kind of jongere iets tegen in je leven wat je lastig vindt om mee om te gaan. Dit kan iets zijn wat je hebt meegemaakt of iets wat van jouw zelf is of een combinatie van factoren. Kadanst biedt hiervoor individuele behandeling of therapie.

Door de behandeling kun je wat je moeilijk vindt leren oplossen of kun je  er beter mee om leren gaan. Ieder kind heeft zijn eigen verhaal te vertellen. Een luisterend oor en iemand die met je meekijkt wordt vaak als prettig ervaren. Het is voor kinderen en jongeren tot een jaar of 18.

De invalshoek bij de individuele behandeling kan zijn vanuit vaktherapie (dans en beweging, drama of beeldend) psychotherapeutisch spel of vanuit cognitieve gedragstherapie.  Bij vaktherapie ligt de nadruk op door doen te ervaren (non-verbaal) en bij cognitieve gedragstherapie meer vanuit het leren herkennen van denkpatronen en praten ( verbaal).

Door de behandeling ontdekt jouw kind hoe het om kan gaan met wat het moeilijk vind. Dit gebeurt op een speelse manieren, door te praten, en gebruik te maken van verschillende behandelmethoden. Als je kind dat wilt kan het gebruik maken van muziek, een bal, een lint, het maken van een toneelstuk, tekenen of te werken met klei. Er is van alles mogelijk! Jouw kind kan dingen uit proberen en oefenen in een fijne, veilige omgeving.

Door te ervaren en te doen gaat je kind beter in zijn vel zitten. Het kan ontdekken hoe het een verbinding kan maken tussen denken (vanuit het hoofd), voelen (in zijn lichaam) en hoe het dingen doet (handelen). Het gaat er hierbij om dat je kind/de jongere leert om te kijken en te luisteren naar wat hij/zij ervaart. Denk hierbij bijvoorbeeld aan het voelen van woede of vermoeidheid. Dit weer gaan voelen wordt stap voor stap opgebouwd, bijvoorbeeld door gebruik te maken van de methode affectregulerende vaktherapie. Jouw kind is niet alleen bezig met praten over, maar ook met ervaren wat er in het hier en nu gebeurt. Zodat het zichzelf beter kan begrijpen en meer vat krijgt op wat er gebeurt en minder overspoelt wordt door emoties of wat een gebeurtenis bij jouw kind oproept.

Jouw kind ontdekt wat zijn kracht is, zijn inspiratiebron en hoe jouw kind zich kan verbinden met de mensen en dingen om zich heen. Je kind kan in de therapie ontdekken hoe het zijn emoties kan uiten en hoe het zichzelf kan leren beheersen of juist meer kan laten stromen. Er wordt verder gebruik gemaakt van verschillende methoden zoals  Sherborne en mindfullness.

Soms verzint je kind zelf wat het wil gaan doen, en soms bepaalt de therapeut iets samen met jouw kind. Er wordt aangesloten bij wat bij jouw kind past en bij wat het nodig heeft. zie ook ‘De kracht van vaktherapie ‘

Vaktherapie kan ingezet worden als onderdeel van behandeling bij complexe problematiek of bij een DSM- diagnose zoals autisme of ADHD. Er wordt dan multi-disciplinair gewerkt en er is bij de behandeling een regiebehandelaar betrokken.

Kadanst vindt het hiernaast belangrijk dat er een verbinding is tussen de therapie en de thuissituatie. Het gaat tenslotte om jouw kind of om een kind dat onder jouw hoede opgroeit en dat wat er in de therapie geoefend wordt ook daarbuiten wordt toegepast.  Dit kan, op de momenten dat dit nodig is,  door een korte overdracht na de afspraak of op een andere wijze zoals  telefonisch. Als er meer hulp nodig is in de thuissituatie kunnen er systeemtherapeutische gesprekken gehouden worden, thuis of op de praktijk. Hierbij blijft het belang van jouw kind en zijn gevoel van veiligheid en vertrouwen voorop staan. Ook kan het wenselijk zijn dat jij als ouder of opvoeder (gedeeltelijk) aanwezig bent tijdens een therapiesessie. Soms is de relatie tussen een jouw kind en jij als opvoeder in mindere of meerdere mate verstoord geraakt of kan er sprake zijn van hechtingsproblemen. Jouw aanwezigheid tijdens een therapiesessie kan dan helpen om de band tussen jou en je kind weer te versterken en het begrip onderling te vergroten ( zie ook trauma/hechtingsproblematiek)

Doelen

Je merkt dat je kind behoefte heeft aan:

  • meer rust in hoofd en/of lichaam
  • een manier te vinden om meer te vertellen wat er in zichzelf omgaat
  • een manier te vinden om minder boos te zijn
  • een manier te vinden om geduld en kalmte te bewaren
  • zich  af te sluiten voor al die prikkels om zich heen
  • graag het overzicht wil leren houden als het iets moeilijk gaat doen
  • zijn of haar lichaam wat beter onder controle te krijgen
  • zich graag vrijer wil voelen in zijn of haar lichaam
  • zijn of haar aandacht meer bij zichzelf te houden
  • een plek geven aan een ingrijpende gebeurtenis. Dit kan zijn vanwege een echtscheiding, een vervelende gebeurtenis of het verlies van een dierbare.
  • een moment in de week waarop een ander je ziet en hoort, zoals je echt bent

Als ouder of verzorger wil je niks liever dan dat je kind gelukkig is. Uit liefde voor je kind zet je je in om je kind het beste te geven. Soms loopt  het niet lekker tussen jou en je kind. Er kan sprake zijn van een moeilijke start of is het kind later bij het gezin komen wonen, bijvoorbeeld door adoptie, pleegzorg of een nieuw samengesteld gezin.

Soms is er iets ingrijpends gebeurt of zijn er gaandeweg steeds weer uitdagingen op jullie pad gekomen waardoor het contact is verandert. Het kind lijkt bijvoorbeeld een vreemde voor je te zijn, het lijkt niet naar je te luisteren, heeft driftbuien, is onbereikbaar of juist een allemansvriend en het lukt niet op een fijne, gezellige manier samen iets te doen.

Mogelijk is er sprake van hechtingsproblemen en/of is er sprake van een traumatische gebeurtenis, waardoor het afstemmen en in contact blijven moeizaam verloopt. De manier waarop het kind is gehecht bepaalt mede hoe het kind naar de wereld om zich heen kijkt en op welke manier het lukt om relaties met de mensen om zich heen op te bouwen. Om je als kind goed te kunnen ontwikkelen heb je het nodig dat je terug kunt vallen op een betrouwbare volwassenen die kan bieden wat je op dat moment nodig hebt.

Hoe goed je als ouder of opvoeder je hier ook voor inzet kan het toch gebeuren dat door verschillende omstandigheden dit een moeizaam proces blijken te zijn. Als er hiernaast ook sprake is van een of meerdere ingrijpende gebeurtenissen, dan maakt dit het extra ingewikkeld om deze verbinding met de wereld aan te gaan en heeft het kind en de ouder of verzorger hier vaak hulp bij nodig.

De blauwdruk van relaties zijn impliciet, gegraveerd in de emotionele hersenen en niet simpelweg te veranderen door te begrijpen hoe ze werden gemaakt. Het besef van het ontstaan van de blauwdruk alleen zal er niet voor zorgen dat je je meer openstelt voor bevredigende vertrouwensrelaties met anderen. Dat besef kan je echter wel helpen om een begin te maken met het ontdekken van andere manieren waarop je verbinding kunt maken in relaties, zowel voor je eigen bestwil als om te voorkomen dat je de onveilige gehechtheid doorgeeft aan je kinderen.”

Prof. dr. Bessel vd Kolk in Traumasporen (2016)

Soms is er bij een trauma sprake van een eenmalige gebeurtenis die je leven op je kop zet. Je kunt hierbij denken aan het meemaken van een auto-ongeluk, een ziekenhuisopname of het plotseling overlijden van een dierbare. Soms maakt een kind veelvuldig vervelende gebeurtenissen mee, bijvoorbeeld als het opgroeit in een oorlogssituatie. Een traumatische gebeurtenis brengt met zich mee dat het overlevingssysteem wordt geactiveerd. Dit is brengt zowel in het brein alsook in het lichaam verandering met zich mee. Zo is er vaak een verhoogde spanning en kan je overspoelt worden door herinneringen in beelden als ook in lichaamssensaties. Trauma maakt ook dat iemand minder betrokken kan raken bij zichzelf en bij de omgeving en daardoor een verminderd gevoel van verbondenheid ervaart, wat zich kan uiten als depressie, angst, eenzaamheid of een gevoel van “leegte”.

Andere keren is er sprake van een complex trauma, waarbij het kind al van jongs af aan vervelende gebeurtenissen meemaakt (pre-verbaal of vroegkinderlijk trauma). Vaak wordt dit veroorzaakt door volwassenen die eigenlijk voor het kind moeten zorgen en het zouden moeten beschermen, maar waarbij het de zorgende volwassene om de een of andere reden niet voldoende lukt om  het kind deze zorg en bescherming te bieden. Deze vorm van trauma gaat gepaard met onveilige gehechtheid. De ontwikkeling van het kind is hierbij  vastgelopen.

Om dit te behandelen heeft het kind het nodig om de ruimte te krijgen deze ontwikkeling alsnog te doorlopen. Hierbij wordt gebruik gemaakt van een gefaseerde behandeling, waarbij eerst in kaart gebracht wat het kind heeft kunnen ontwikkelen en wat niet. Tijdens de behandeling is er aandacht voor welke lichaamssensaties er worden waargenomen en bij hoe je je op dat moment voelt. Ook wordt er gekeken hoe je je lichaam weer terug in een staat van ontspanning kunt brengen door adempauzes, yoga en andere lichaamsgerichte en senso-pathische activiteiten. Hierbij is het belangrijk dat het kind een zeker gevoel van controle kan houden. Er wordt gewerkt vanuit het principe dat ontwikkeling van buiten naar binnen gebeurt en van onder naar boven, van het lichaam naar het brein (bottom-up benadering). De sociale betrokkenheid wordt geactiveerd door speelsheid en plezier.

Gezien de complexiteit van deze problematiek werkt Kadanst bij dit traject multi-disciplinair en wordt er gebruik gemaakt van een regiebehandelaar.

Bij deze behandeling is het belangrijk om de mensen om het kind heen te betrekken bij de behandeling en handvatten te geven over wat het kind nodig heeft maar ook wat voor zichzelf nodig is om kalmer en rustiger te blijven. Voor ouders is er hiervoor de systemische thuisbegeleiding. Vaak wordt ook school of belangrijke anderen bij het traject betrokken. Er wordt hierbij gekeken door de neuro-sequentiële bril en gebruik gemaakt van de polyvagaal theorie (zie ook film The repair of early trauma – a bottom up approach).

Er wordt in deze fase onder andere gebruik gemaakt van affectregulerende vaktherapie en psycho-educatie.

Vervolgens kan er door middel van EMDR, storytelling, hechtingsbevorderende therapie (zoals Sherborne) en vaktherapie gericht op traumaverwerking verder gewerkt worden aan het vergoten van het gevoel van veiligheid, het verder op gang brengen van de gestagneerde ontwikkeling en het verwerken van  onderliggende trauma’s.

Ten slotte is er een afrondende fase waarin er toegewerkt wordt naar integratie van alle opgedane ervaringen. Er wordt gekeken wat er nog nodig is om veerkrachtig door het leven te kunnen gaan. De verbinding tussen denken, voelen en handelen kan verder tot stand komen als ook de verbinden naar de thuissituatie en de mensen om het kind heen.

Gedurende de behandeling wordt er onder andere gewerkt aan:

  • Het jezelf weer opmerken
  • Het vergroten van het gevoel van veiligheid
  • Het beter leren omgaan met spanning
  • Het reguleren van emoties
  • Het oppakken van ritme en regelmaat
  • Het vergroten van het gevoel van verbondenheid en het bevorderen van hechtingsgericht gedrag
  • Het verwerken van vervelende ervaringen en/of traumatische gebeurtenissen

Kortom: Je kind gaat letterlijke en figuurlijk weer beter in zijn vel zitten!

Kijk voor de diverse behandelvormen en meer informatie ook onder het kopje systeemgerichte therapie

Als ouder of verzorger wil je niks liever dan dat je kind gelukkig is. Uit liefde voor je kind zet je je in om je kind het beste te geven. Soms loopt  het niet lekker tussen jou en je kind. Er kan sprake zijn van een moeilijke start of is het kind later bij het gezin komen wonen, bijvoorbeeld door adoptie, pleegzorg of een nieuw samengesteld gezin.

Soms is er iets ingrijpends gebeurt of zijn er gaandeweg steeds weer uitdagingen op jullie pad gekomen waardoor het contact is verandert. Het kind lijkt bijvoorbeeld een vreemde voor je te zijn, het lijkt niet naar je te luisteren, heeft driftbuien, is onbereikbaar of juist een allemansvriend en het lukt niet op een fijne, gezellige manier samen iets te doen.

Op deze momenten kan het ondersteunend zijn als er iemand is die met jullie samen gaat kijken hoe jullie als gezin anders kunnen aanpakken. Je kunt tips en adviezen krijgen, en er kan ook onderzocht worden waar bepaald gedrag vandaan komt. Zodat er meer grip op de situatie komt en jullie als gezin samen verder kunnen op een positievere manier.

Doelen:

  • Het lukt je als ouder/verzorger beter om grenzen aan te geven
  • Het onderling contact is verbetert
  • Er is meer wederzijds begrip
  • Je hebt als ouder/verzorger voldoende handvatten om zelfstandig verder te gaan
  • Je hebt meer zicht op waar bepaald gedrag vandaan komt
  • Het lukt je als ouder/verzorger beter om kalm en rustig te blijven
  • Je weer vertrouwder voelen met je kind
  • Leren ontcijferen wat jouw kind je wil vertellen met rust en ruimte
  • Leren afstemmen op je kind
  • De touwtjes als ouder weer in handen hebben.

Dit traject is bedoeld voor kinderen van statushouders, vluchtelingen, migranten of expats. Bij dit traject is er specifiek aandacht voor het je thuis voelen in een nieuwe situatie met respect voor de cultuur van herkomst en het vergroten van het gevoel van verbondenheid. Ook het verwerken van vervelende of schokkende ervaringen kan onderdeel zijn van het traject. Omdat veel nieuwkomers de Nederlandse taal nog niet voldoende beheersen wordt er vaak non-verbaal en lichaamsgericht behandeld en wordt er indien nodig en mogelijk gebruik gemaakt van een tolk of vertaalapp.  De behandeling kan in de vorm van een individueel traject voor het kind of de jongeren zijn of voor jullie als gezin (systeemgericht). Ouders worden waar mogelijk bij het  traject betrokken.

Kadanst werkt graag samen met andere betrokkenen, zoals de jeugdprofessionals, eerste opvang anderstaligen “de Fontein” en vrijwilligers vanuit vluchtelingenwerk en het kennisnetwerk van vaktherapeuten voor vluchtelingen en statushouders.

Gezien de complexiteit van deze problematiek werkt Kadanst bij dit traject multi-disciplinair en wordt er gebruik gemaakt van een regiebehandelaar.

Voorbeelden van doelen:

  • Je kind voelt zich meer ontspannen
  • Het gevoel van veiligheid is vergroot
  • Je kind is minder angstig
  • Je kind komt toe aan leren
  • Je kind drijft minder zijn zin door en kan de controle makkelijker loslaten
  • Vervelende gebeurtenissen hebben een plek gekregen in de geschiedenis van je kind.
  • Jullie hebben elkaar als gezin weer gevonden

Een begeleidingstraject hoeft niet lang te duren, soms kan een paar maanden al voldoende zijn, soms is het nodig om een langer traject van een jaar of langer te bieden. De duur van het traject hangt ook samen met de reden waarom je komt, hoe lang het probleem waarvoor hulp wordt gevraagd al bestaat en wat er verder nog op je pad komt.

Uitgangspunt bij praktijk Kadanst is dat er een behandelaar betrokken blijft bij het hele traject, andere zijn meer op de achtergrond betrokken of zijn een deel van de behandeling betrokken. Iedere behandelaar heeft zijn eigen specifieke kennis en ervaring om met jullie hulpvraag aan de slag te gaan.  De behandeling wordt gegeven door geregistreerde therapeuten met jarenlange ervaring (zie ook het kopje “even voorstellen”). De regiebehandelaren binnen Kadanst hebben naast relevante werkervaring een postacademische opleiding en zijn BIG-geregistreerd.

Kadanst heeft gedurende de jaren expertise opgebouwd in de begeleiding van  kinderen met ADHD, rouw- en verlieservaringen, traumaverwerking en hechtingsproblemen. Ook kan het in het traject wenselijk zijn dat er contact is met de doorverwijzer (zoals het CJG/gemeente) of andere betrokkenen (zoals school).

Verbinding therapie en thuis

Kadanst vindt het belangrijk dat er een verbinding is tussen de therapie en de thuissituatie. Het gaat tenslotte om jouw kind of om een kind dat onder jouw hoede opgroeit en dat wat er in de therapie geoefend wordt ook daarbuiten wordt toegepast. Hierbij blijft het belang van jouw kind en zijn gevoel van veiligheid en vertrouwen voorop staan. Dit kan, op de momenten dat dit nodig is,  door een korte overdracht na de afspraak of op een andere wijze zoals  telefonisch. Het is hiernaast ook mogelijk om ouderbegeleiding of systeemtherapie te krijgen.

Voor contact klik hier. Een overzicht van de kosten vindt u hier.

Gemeente

Kadanst is gecontracteerd als zorgaanbieder bij de gemeenten van Regio West-Brabant Oost en West-Brabant West. Hiervoor heeft u een verwijsbrief van de huisarts nodig of een beschikking via een medewerker van het CJG of Sociaal Wijkteam bij u in de buurt.

Regio West-Brabant Oost: Breda, Oosterhout, Alphen Chaam, Baarle Nassau, Drimmelen, Geertruidenberg en Altena (Aalburg, Werkendam en Woudrichem).

Regio West-Brabant West: Bergen op Zoom, Etten-Leur, Halderberge, Moerdijk, Roosendaal, Rucphen, Steenbergen, Woensdrecht en Zundert.